دوران کهن کشور مالزی

مختصرا تاریخچه مالزی را مورد بررسی قرار میدهیم و به لحاظ زمانی به پنج دوره تقسیم می شوند که در ادامه به این پنج دوران می پردازیم :

قرون آغازین : زندگی انسان ها در مالزی از چهل هزار سال قبل از میلاد مسیح درغارهای نیاه ، در منطقه ساراواک آغاز شد و ساکنان اولیه این غارها احتمالا از نژاد زرد و یا چینى مغولى بودند و بصورت  قبیله اى زندگى مى کردند.دوران فراز و نشیب ملاکا : این دوران فراز و نشیب بسیاری داشته است بطوریکه  بعد از بنیان گذاری اولیه ملاکا توسط پارامسوارا شاهزاده سوماترایی در قرن پانزدهم ، یک قرن بعد بوسیله پرتغالی ها به تصرف درآمد و در قرن هفدهم هلندی ها با شکست دادن رقبای پرتغالی خود ملاکا را از آن خود کردند. در این بین اتفاقات زیادی در ملاکا رخ داد که می توان از جنگهای قبایل سوماترای غربی ، حکومت سلطنتی در منطقه ترنگانو و اشغال پینانگ توسط نیروهای انگلیسی یاد کرد. دوران استعماری : در اوایل قرن نوزدهم ، زمانی که انگلستان ، سنگاپور را اشغال و تحت فرمان خود کرد این دوره استعماری شروع شد و بنابرتوافق ما بین انگلیس و هلند ، هلندی ها ملاکا را به انگلیسی ها واگذار نمودند . دوران استقلال : این دوران در زمان جنگ جهانی دوم  و پس از اشغال مالزی بوسیله ژاپنی ها شروع شد و بعد  از شکست متحدین ، برای بار دیگربه دست نیروهای انگلیسی افتاد و در دهه شصت میلادی بود  که مالزی ، صباح ، ساراواک و سنگاپور طی توافقنامه ای متحد شدند  و بدین ترتیب  اتحادیه مالزی در آن دوران تشکیل شد. دوران بعد از استقلال : بعد از استقلال این کشور، همچنان مشکلاتى را پیش رو داشت که آن ها ناشی از درگیرى با  کشوراندونزى بود که در نهایت در سال 1965 سنگاپور از مالزى جدا شد و استقلال خود را اعلام کرد. در سال 1704، فیلیپین نیز یک مدعى فعال براى ساباه در آن دوره بود که این ادعا امروزه هم پابرجا است. اقتصاد کشور مالزى طی ده سال و بین دهه های 1980 و 1990 رشد بسیار صعودی داشت که تمام این پیشرفت به این شکلی که امروزه همه ما می بینیم همچنین در طول این دوران طلایی ، مالزی از لحاظ مناظر و ظواهر تغییر بسیار شگرفی داشته است.

زبان و آیین مردم مالزی

زبان رسمی کشور زیبا و سرسبز مالائی  است ولی به دلیل وجود دانشگاه های متعدد و دانشجویان خارجی و همچنین رفت و آمد توریست ها از جای جای دنیا به این کشور در این چند سال اخیر زبان انگلیسی به صورت گسترده استفاده  می شود و به عبارتی زبان دوم است ، از زبان های دیگر می توان به  چینی ، هندی- پنجابی و همچنین به مانداریان – تامیل اشاره کرد و همانند سایر کشورهای اسلامی ، مذهب رسمی این کشور نیز اسلام  است و به دلیل اینکه سه قشر متفاوت ، از سه نژاد مختلف و با زبان متفاوت در کنار هم زندگی می کنند ، بنابراین افراد با دین های مختلف دارای آزادی کامل هستند ولی با این حال بیشتر افراد مسلمان و بسیار روشن فکر هستند .